- świnić
- świnić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, świnićnię, świnićni, świń, świnićniony {{/stl_8}}– uświnić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, {{/stl_8}}zaświnić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'czynić coś brudnym; brudzić coś, zanieczyszczać coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uważaj, świnisz mamie bluzkę tą czekoladą. Uświniłeś sobie cały rękaw smarem. Dzieci uświniły dywan brudnymi butami. Nieśli cement w pękniętym worku i zaświnili całe schody. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}świnić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}– naświnić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}, {{/stl_7}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'robić komuś świństwa, postępować podle wobec kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ostatnio bardzo mu świnili w pracy. Ktoś mi tu nieźle naświnił. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.